Te vroeg gejuicht
02 april 2009
Een kort bericht in de krant van vandaag, in de marge van de 11e bladzijde. Uit het stadhuis: “geen buurtcentrum voor Gravenburg”. In het stukje staat dat het college afgelopen dinsdag heeft besloten niets te zien in het initiatief, dat van bewoners zelf afkomstig is. In een eerdere weblog (ten halve en ten hele) juichte ik over het feit dat wethouder Van Schie (PvdA) had toegezegd toch met de bewoners in gesprek zou gaan. En dat gesprek heeft ook plaatsgevonden. Daags na het collegebesluit!
Wat toch weer een ongelooflijke move van dit college! Eerst was het al ‘njet’ van wethouder Van Schie, maar na verontwaardigd reageren van de oppositie, onder aanhaling van enkele citaten van wethouder De Vries die op verbetering wezen, beloofde Van Schie dat ze toch met de initiatiefnemers in gesprek zou gaan.
De bedoeling van dat gesprek was dat de wethouder zich zou laten voorlichten over het initiatief, ze er serieus naar zou kijken en dan een standpunt zou innemen. Natuurlijk garandeert deze procesgang geen succes in de zin van overname van het initiatief, we doen terecht nog steeds niet aan ‘u vraagt, wij draaien’, maar het waarborgt wel een serieuze afweging. En we vonden dit als raadscommissie zo belangrijk, dat wij behandeling van het initiatief zelfs een maand hebben opgeschoven, zodat de wethouder eerst haar gesprek kon voeren.
Nou, dat gesprek is ook geweest, maar het ging iets anders dan bedoeld. Op dinsdag 31 maart jl. heeft het college gezegd niets in het initiatief te zien, en op woensdag 1 april jl. kwamen de initiatiefnemers hoopvol gestemd naar het gesprek maar kregen eigenlijk direct de mededeling dat het niet doorging.
Ik was eerst verbouwereerd, en nu ben ik kwaad. Hoe kan je nou met de mond belijden dat je burgers serieus neemt en dan zo’n gesprek pas houden nadat besluitvorming heeft plaatsgevonden?! Hoezo, voldongen feit? Dat zouden we toch niet meer doen? En zo laat je toch ook bewust de kans lopen om burgers, die betrokkenheid met hun omgeving tonen, serieus te nemen. We wilden toch graag zulke burgers?
En waarom eigenlijk zoveel haast met besluitvorming in het college? De wethouder wist dat het was geagendeerd voor de commissie van 8 april a.s.. Waarom niet even met besluitvorming gewacht tot 8 april en dan gehoord de raadscommissie alsnog een besluit nemen? Of moet de raadscommissie ook voor een voldongen feit geplaatst worden? Ja, ik weet dat het college de volste bevoegdheid heeft om dit te doen, maar dat zegt nog niets over keuzes in de fasering van dit soort processen.
Eén ding is duidelijk: ik heb te vroeg gejuicht. Het komt nu op de raadscommissie aan. Laten we hopen dat enkele partijen met sleutelposities zich door de besluitvorming in het college niet al te zeer in hun bewegingsvrijheid zullen laten beperken.
1 reactie Voeg eigen reactie toe
1. Kees Huizenga | 03 april 2009 om 13:46
Een organisatiebestuurscultuur kan men beschrijven aan de hand van de vijf bekende BROOM-indicatoren. Ik schreef er vaker over op dit weblog.
B duidt op Besluitvorming
R duidt op Regelgeving
O duidt op Omgevingsoriëntatie
O duidt op Omgangsstijl
M duidt op Motivatie
Bij de dienst OCSW en bij het college van B&W ontbreekt het kenbaar aan gebreken bij de twee O’s en de motivatie om in Gravenburg/De Held een buurtcentrum te bouwen.
Het besluit van B&W is in strijd met het Collegeprogramma 2006-2010 (samenwerken met de Stadjers) en de WRR-notie “Vertrouwen in de buurt”. Het is wederom Hochheitsverwaltung pur sang. Waarom kan B&W zo slecht “luisteren”? Waarom hovaardig “over u, maar zonder u”?
Het collegebesluit is tevens in strijd met de prachtige OCSW-tip van “Operatie Achtertuin”. Werk niet met een “politiek van voldongen feiten”!
Een klacht naar de Raad voor het Openbaar Bestuur (Rob) en de Gemeentelijke Ombudsman lijkt me op zijn plaats. Tenzij de gemeenteraad een leeuw is en geen braaf lammetje!
Plaats uw reactie
Trackback dit bericht | Voeg RSS link toe